Watersnood Beelden van Zadkine stonden moeders daarbabies boven de springvloed uit te beuren.Zonen zagen hun vaders medesleuren;wat wordt een ouder in je handen zwaar;de schuren van de boerderijen scheuren.Ratten en mensen klommen door elkaar.Een kind zat om haar dode pop te zeurenen was het ogenbliklijk zelf nog maar. Het water steeg tegen het vee omhoog.De koppen … [Lees meer...] overGerrit Achterberg • Watersnood

Majesteit Een lichaam, door geen lied te deren,heeft zich ontvouwen in mijn zingen.Voordat mijn woorden haar bezeerenvlucht zij tusschen de zinnen;voel ik haar langs het rhythme scherenen in de rijmen binnendringen,tot zij de beelden gaat regeerenen naar haar strenge leden dwingen;— zij zal mij haar gelaat toekeeren,maar onzegbare herinneringendoen haar in ’t einde nog … [Lees meer...] overGerrit Achterberg • Majesteit

Slaapwandeling Ik heb vannacht met u gewandeldin de doove lanen van de slaap,en nu het morgen is gewordenis er niets veranderd,dan dat die twee, die in den nacht tesaamvolkomen bij elkander waren,mij weer alleen gelaten hebben in den morgen,en samen verder zijn gegaan. Gerrit Achterberg (1905-1962)uit: Morendo (1944) Abonnees van Laurens Jz. … [Lees meer...] overGerrit Achterberg • Slaapwandeling

Code De levenskracht die gij eenmaal bezatverdeelt zich nu over het abc.Ik combineer er sleutelwoorden meeen open naar uw dood het zware slot. Het is, in ’t vers, de figuratie: God,te vinden in de letters g, o, d,in deze volgorde, maar niet per se,ook ander formaties kunnen dat. Iedere serie, elke schakeling,uit welke taal genomen, is geschikt,zolang ze in de juiste … [Lees meer...] overGerrit Achterberg • Code

Ajalon De steendeuk zit nog in de vloer.Sedert is het hier maan geweestals in het dal van Ajalon.Een kever kruipt zijn vlugge toervan hoek tot hoek. - Haar witte geeststaat in een lange nachtjaponmet blote voeten op het zeilen wolken liggen in het raamgebeeldhouwd voor een hard azuur. Er hangt een omgekeerde teilvan zink op het zinken balkon.Als ik er tegen tikken … [Lees meer...] overGerrit Achterberg • Ajalon

Autoclaaf Diep in de kelders van het onbekendegaat een reuzin de muren in het rond,groter naarmate zij geen uitweg vond;de ruimte etend met haar lange tanden. Waar zal zij door de gangen heen belanden? -weer bij zichzelve waar zij eenmaal stond.Zij groeit, de tijd wordt vlees, een open wondvan 't schuren langs de rauw-cementen wanden. Tegen elkander opgestaan en … [Lees meer...] overGerrit Achterberg • Autoclaaf