Door Sander Bax De jonge Lucebert was in de ban van het nazisme. Dat kopten de kranten op de dag waarop het boek Lucebert verscheen, de kersverse biografie die Wim Hazeu schreef over de ‘keizer der vijftigers’. De biograaf had zijn boek zo goed als af toen hij brieven in handen kreeg die de 19-jarige Bertus Swaanswijk (die toen nog geen Lucebert heette) schreef aan zijn … [Lees meer...] overHoe nu verder met Lucebert?
Lucebert
Lucebert en Mephisto
Door Marc van Oostendorp Wim Hazeu is een fijne biograaf als je kortstondige maar heftige aandacht wil na je dood. Aandacht die je dan wel met je biograaf delen moet. Wanneer hij zijn boek geschreven heeft, trekt hij als een storm door de media, want hij kan heel goed geïnterviewd worden. Hij doet precies wat journalisten willen: over zichzelf vertellen, dat hij eigenlijk ook … [Lees meer...] overLucebert en Mephisto
Meelynchen
Door Marc Kregting Geen vrees – niet nog een mening over de scoop dat Lucebert op 19-jarige leeftijd verregaande nazisympathieën koesterde. Wel toonde het bericht, en de ontvangst ervan, op meer manieren dat de orde der dingen nogal ingrijpend is veranderd. Om te beginnen onderstreepte het een maatschappelijke verdeeldheid, die lang met het begrip ‘polarisatie’ is … [Lees meer...] overMeelynchen
Ilja Leonard Pfeijffer als Gerrit Komrij
De taal van Ilja Leonard Pfeijffer (49) Door Marc van Oostendorp Volgens sommigen is Ilja Leonard Pfeijffer eigenlijk een soort Komrij, en zij bedoelen dat dan niet als compliment. Recensent Johan Sonnenschein van de zeer geleerde website De Reactor maakte bijvoorbeeld onlangs onderscheid tussen twee tradities in de Nederlandse literatuur. Enerzijds is er de lijn … [Lees meer...] overIlja Leonard Pfeijffer als Gerrit Komrij
de zon is mosterd
Door Marc van OostendorpIn mijn zondagochtendminicollege van deze week bespreek ik de regel de zon is mosterd in het gedicht op het gors van Lucebert, en wat H.U. Jessurun d'Oliveira erover te zeggen heeft in zijn nieuwe boek Luceberts zoekend oog.Bestelinformatie over H.U. Jessurun d'Oliveira, Luceberts zoekend oog. Prometheus, 2015.Het oorspronkelijke essay … [Lees meer...] overde zon is mosterd
Een nieuwe opname van Lucebert!
Door Marc van OostendorpDe uitkomsten van een experiment met Lucebert zijn bekend! Zestig jaar geleden onderwierp de jonge neerlandicus P.P.J. van Caspel in het Fonetisch Laboratorium van de Universiteit van Amsterdam een aantal jonge dichters – waaronder Lucebert, Jan Elburg, Bert Schierbeek en Remco Campert – aan allerlei experimenten. Hij snoerde bijvoorbeeld ze in een … [Lees meer...] overEen nieuwe opname van Lucebert!
Literair systeem
door Gert de Jager Het doet denken aan dit gedicht: Zeer vrij naar het Chinees de zon komt op. de zon gaat onder.langzaam telt de oude boer zijn kloten. En daarmee automatisch aan dit gedicht: Zeer vrij naar het Chinees De zon gaat op, de zon gaat onder.Wat doet die boer nou toch weer? Maar ook aan dit gedicht: … [Lees meer...] overLiterair systeem
Lucebert (1924-1994): 90 jaar gestolten
Door Marc van Oostendorp Vandaag zou Lucebert 90 jaar geworden zijn als hij niet tegen zijn 70e gestorven was. Een Facebook-pagina te zijner ere herpubliceerde af en toe een gedicht. Vorige week was dat dit is mogelijk, waarvan de laatste strofe luidt: hij speelt met de elementen en de elementen spelen met hem zijn ogen gestolten tot stem gaan in vruchten … [Lees meer...] overLucebert (1924-1994): 90 jaar gestolten
De duivel, misschien wel
Over enkele regels van Lucebertdoor Gert de JagerWie door Brabant of Limburg rijdt, komt ze bijna altijd tegen en wie er is opgegroeid, kent ze zeker: de immense gebouwencomplexen waar tot diep in de jaren vijftig de monnikspijen ruisten en de kappen van de nonnen niet gesteven genoeg konden zijn. Scholen zijn het geworden, appartementencomplexen, bedrijfsruimtes voor de … [Lees meer...] overDe duivel, misschien wel
Vrede is eten met muziek
Door Mechtelien van BarneveldVrede is eten met muziekVredig eten is goed etenWant lekker eten doet men alleen in rust en vredeVoor een goede spijsvertering is het een vereisteDat men elke hap minstens vijftien maal kauwt;Daarom eet men met muziek ook beterWant onder vrolijke tonen bewegen de kaken vanzelfHarmonieus en met de kaken ook de slokdarmEn later zelfs de overige dertig … [Lees meer...] overVrede is eten met muziek
Lucebert en leerlingen
Door Mechtelien van BarneveldDe placematWat is het schilderij een bron van inspiratie geweest voor generaties leerlingen! En ook voor leraren, ouders en passanten. Lucebert is een leermeester. Alle kleuren van de regenboog, alle facetten van het bestaan komen in zijn werk aan de orde, zowel in in het beeldend werk als in de gedichten. Het volledige leven als motor voor leren en … [Lees meer...] overLucebert en leerlingen
Lucebert op zolder
Op het weblog Lucebert op tafel doen docenten van het Werkmancollege in Groningen verslag van de restauratiewerkzaamheden van het schilderij Vrede is eten met muziek van Lucebert. Neder-L publiceert in de komende tijd enkele gastcolumns van onze Groningse collega's. Door Mechtelien van Barneveld Ja, daar zat hij, bij ons op zolder, 13 september 1985. Lucebert … [Lees meer...] overLucebert op zolder
een kleine mooie ritselende revolutie / a small lovely rustling revolution
Speciaal middagprogramma rond de vertaling van Luceberts werk tijdens Onbederf’lijk Vers 2013. Met medewerking van: Rozalie Hirs, Jaap van der Bent, Alex Rutten en Anja de Feijter.In de loop van de zomer is het eerste deel verschenen van de vertaling in het Engels van de poëzie van Lucebert door Diane Butterman. Het Nederlands Letterenfonds bracht het contact tussen de … [Lees meer...] overeen kleine mooie ritselende revolutie / a small lovely rustling revolution
Laatste gedicht (4)
Nogmaalsgrassère, het laatste gedicht in Van de maltentige losbol: grassère dwars door mistroostige mistblijft hij van herfst naar lente ons vervoerendeze lachende alchemistmet zijn picturale partiturenVan de roerloze woelgeesthad Lucebert afgeslotenmet het beeld van een wereld ‘zonder morgenrood zonder jaargetijden zonder taal’ – een wereld die uit niets meer bestond … [Lees meer...] overLaatste gedicht (4)
Laatste gedicht (3)
Bij de late Lucebert, heb ik ooit beweerd, ging de poëzie minder ‘zingen’. Het was al te zien aan de manier waarop hij zijn versregels noteerde. Niet zelden gebeurde dat in grote, homogene tekstblokken waarin de verdeling van de versregels tamelijk willekeurig leek te zijn. Wie het gedicht alleen maar zou horen, zou – vooral in de langere gedichten - de presentatie op de pagina … [Lees meer...] overLaatste gedicht (3)
Laatste gedicht (2)
alleen bij het ernstig en radeloos rondwaren in dit lege land zonder reddingkust men plots – doodgoed – zijn eigen kwade honden zo – uit zelfrespekt – houdt men zijn mondDe laatste strofe van een goed woord vindt steeds een goede plaats, het laatste gedicht in De moerasruiter uit het paradijs. Zelden zullen vijf strofen een titel zo hebben tegengesproken. ‘Zwarte ironie’ is … [Lees meer...] overLaatste gedicht (2)
Laatste gedicht (1)
grassèredwars door mistroostige mistblijft hij van herfst naar lente ons vervoerendeze lachende alchemistmet zijn picturale partiturenLucebert, Van de maltentige losbol, Amsterdam 1994Het laatste gedicht in Van de maltentige losbol, de bundel die een paar maanden na Luceberts dood verscheen in een fraaie, tweedelige cassette. Eén deel bevatte de eigenlijke bundel: in een groot … [Lees meer...] overLaatste gedicht (1)
Lucebert in het Latijn
Het leek me gisteren ineens hoog tijd om Lucebert eens in het Latijn te vertalen. Volgens Piet Gerbrandy kende hij weliswaar geen Latijn, maar zijn naam is toch niet voor niets voor de helft (luce) voor de helft Romaans! Arnon Grunberg betoogde vorige week dat we meer gedichten uit ons hoofd moeten leren – om te beginnen Aan Rika van Piet Paaltjens.Nu is er ook een andere … [Lees meer...] overLucebert in het Latijn
Erfzonde
De grote bedenker is de Heilige Augustinus naar wie vele scholen zijn genoemd. Augustinus begint zijn Confessiones met zijn verblijf op aarde als baby. Wat doet een baby? Schreien, zoals mijn vertaling uit 1948 het noemt. ‘En wanneer men dan mijn zin niet deed, dan maakte ik me boos op de volwassenen die niet deden wat ik wilde en wreekte me op hen door te schreien.’ Ik heb … [Lees meer...] overErfzonde