Gedicht: Jacobus Bos – Dat je een zuil werd

In 1988 werd de eerste C. Buddingh’-prijs uitgereikt, voor het beste debuut van 1987. Er waren acht bundels genomineerd, en uit vijf daarvan leest u deze week een gedicht, geselecteerd door dichteres Hester Knibbe. Komende vrijdag komt er een gratis e-boekje beschikbaar, met daarin een gedicht uit alle acht de bundels – opmerkelijk genoeg van acht dichters die ook vandaag de dag nog poëzie schrijven. Als derde: Jacobus Bos.

.

Dat je een zuil werd

omdat je omkeek
dat spreekt mij wel aan. En dat
je voor altijd van verre
er prachtig gebeeldhouwd uitzag
als iets dat mijn

leven kon redden
dat prachtig gebeeldhouwd en

schuimend uit zee verrijst: al

liederen zingende – En dat ik
mij naast je neerlegde alsof ik
voor altijd naast je neer zou

liggen: zo over zee uitziend
als een steen over zee uitziet.
Zoals een steen er uitziend

als een steen er uitziet.

Jacobus Bos (1943)
uit: Mijn blauwe evenbeeld (1987)