Uit Zijnsvariaties • Verbovelden, een postume bundel ‘late gedichten’ van Sybren Polet. In het boek zijn ook de handschriften van de gedichten opgenomen.
Vertrouwdheid van een wezensvreemde
De onzichtbare hand
zichtbaar gemaakt.
En wierp snel een blik op zijn eigen hand
als op de handelende hand van een vreemde.
Naast hem een wandelend wezenloos wezen,
gehuld in een waas van persoonlijkheid,
waarin de zich langzaam vormende ogen
met de meerdere onbestemde pupillen.
Erin blikkend was als het duiken
in een verborgen onorde
van duizelingwekkende blikpunten,
fantoompijn
opwekkend in de eigen knipperende pupillen.
Erin blikken is als het verzinken
in een duistere rede.
*
Iedere knipoog een andere realiteit:
die van een vertrouwde wezensvreemde.
Sybren Polet (1924-2015)
uit: Zijnsvariaties • Verbovelden (2018)
———————————–
- Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Vroeg ik me af wat het woord ‘verbovelden’ in de titel van de bundel betekent. Het lijkt een neologisme en een zogenaamde hapax, want het woord komt alleen maar op Google voor in de context van de titel.
Een verleden tijd kan het niet zijn (eerste indruk met verbovelen); in combinatie met de zijnsvariaties kan je denken aan velden waarin het verbale de belangrijkste rol speelt. Dat past ook wel een beetje in de geest van dit gedicht. Het prikkelt in ieder geval…