![](https://neerlandistiek.nl/wp-content/uploads/2024/06/il_1588xN.5789887613_39jn-1024x1024.webp)
Ik ben columnist geworden van het prachtige tijdschift M’ntaal, het ledenblad van de onvolprezen Nijmeegse studievereniging voor studenten Taalwetenschap, Intens. Dit is mijn debuut. (Ga ook Taalwetenschap studeren in Nijmegen en je krijgt alle volgende nummers van M’ntaal thuis.)
Het Nederlands is een onoverzienbare oceaan. Ik heb het gevoel dat ik de hele tijd op de uitkijk sta, en dan ineens blijkt er toch al een hele tijd iets te zien geweest te zijn dat ik nooit had opgemerkt.
Yappen bijvoorbeeld.
Ik weet zeker dat de meesten van jullie dat woord kennen, ik heb het namelijk al aan een paar collegezalen gevraagd, en overal gingen de meeste handen omhoog. Terwijl ik het alleen maar min of meer bij toeval was tegengekomen op het internet in mijn eeuwige speurtocht naar de laatste nieuwigheden in de taal, en op de website ze.nl die noch mij (grijze professor) noch jullie (levenslustige studenten) tot doelgroep lijkt te hebben: zo te zien richt de redactie zich eerder op eind-twintigers, bezig zich te settelen, kinderen te krijgen. Wat ik dan interessant vind: niemand kan mij uitleggen wat yappen nu precies is.
Ja, een vorm van kletsen, maar ik geloof dat het een vorm is die grijze professoren per definitie niet kennen, een vorm waar dus een apart woord voor nodig is, een woord waar net een wat andere gevoelswaarde achter zit dan aan kletsen, babbelen, keuvelen, smiespelen, snateren, jabbelen, kouten, leuteren, lullen, kwetteren of al die andere woorden die het Nederlands ook al had toen ik nog niet grijs was en die trouwens allemaal ook hun eigen, nauwelijks precies te beschrijven gevoelswaarde hebben. Dat we zoveel woorden hebben voor die ene activiteit is trouwens ook al heel wonderlijk.
Die onvatbaarheid van woorden is iets waarover ik graag mag nadenken. Waar semantici hebben laten zien dat je de betekenis van zinnen vrij precies kunt uitrekenen als je weet wat de woorden betekenen en begrijpt in wat voor syntactische structuur ze staan, is de betekenis van woorden zelf als we eerlijk zijn vaak een raadsel.
Zoals ook de geschiedenis van een woord al snel ongrijpbaar wordt. Ga maar na: kende je dit woord vijf jaar geleden ook al? Voor de meesten van jullie waarschijnlijk niet. Dus dan zou je kunnen verwachten dat je je nog herinnert wanneer en van wie je dat woord ooit hebt geleerd. En ik durf toch te voorspellen dat vrijwel niemand van jullie dat nog weet. Je hebt het ergens opgepikt, van iemand, maar van wie? En hoe kreeg je die specifieke gevoelswaarde erbij zonder dat iemand je die expliciet heeft uitgelegd?
Je zou er wanhopig van kunnen worden: er zijn allerlei aspecten van taal waar we nog maar zo weinig van begrijpen!
Yappen?
Ken ik niet. Maar doe ik misschien wel.
Anyway, de Linda, dat blaadje van het familiebedrijf De Mol, geeft enige nadere uitleg:
https://www.linda.nl/meiden/meiden-reallife/queen-overthinking-yapping-oplossing-tiktok/
Maar slaat de Linda hier de spijker enigszins op de kop?
Wat ik mis, is tv-cabaret zoals Koefnoen dat nieuwe begrippen mangelend behandelt.
In elk geval, yappen is geen jappen. Kleindochter is thans in de ban van Japan.
Modes komen, modes gaan maar mode zal altijd blijven bestaan. Weet je wel.
Uitspraak van yappen? Op zijn Engels?
Lang leve de Linda!
Het artikeltje laat duidelijk zien: woorden krijgen hun betekenis in de context, talig en niet-talig!
Dacht er de tegenhanger van yup in te herkennen; young agricultural professional. Of zit ik nou juist te yappen?