Confuc (2)

– Confucius, wat zou u doen als u geroepen werd om een land te besturen?

– De taal goed gebruiken. Als de taal niet goed gebruikt wordt, zeggen de woorden niet wat ze moeten zeggen. Dan blijven de dingen die gedaan moeten worden ongedaan.

Journalist
Oxfam Novib is een actie gestart,‘Niet uit mijn naam’. Het doel van de actie is eigenlijk het stilzwijgen van de Nederlandse regering te doorbreken over de vernietiging van een volk in Gaza door Israël. Wat vindt u van die actie?

De minister-president
Het kabinet hecht aan de veiligheid en het bestaansrecht van Israël. We willen meer humanitaire hulp in Gaza en we willen de-escalatie. Dat zal mijn reactie blijven, nu ook naar aanleiding van de oproep van Oxfam Novib.

De minister-president antwoordt niet. Hij herhaalt het standpunt van het kabinet. Maar dat was al bekend. Of antwoordt hij wel? Want door een bekend standpunt te herhalen kun je, in dit geval, ook ‘nee’ zeggen. Een tiener vraagt: ‘Mag mijn vriendin blijven slapen? En de ouder antwoordt: ‘Ik heb je al eerder gezegd dat ik dat te druk vind.’ Gelukkig vraag de journalist door:

Journalist
Vindt u het verwijt terecht?

De minister-president
Ik heb gezegd wat ik net heb gezegd. Dat is ook mijn antwoord aan Oxfam Novib.

De minister-president antwoordt weer niet. Hij had kunnen zeggen dat het er hier niet om gaat of een verwijt terecht is, maar om de vraag wat de beste benadering is om zo snel mogelijk de menselijkheid terug te krijgen bij de strijdende partijen, of woorden van gelijke strekking. De journalist zegt helaas niet dat de vraag geen antwoord krijgt, maar gaat over op een ander aspect van de actie.

Journalist
Oxfam Novib roept op om brieven aan u te sturen. Zijn ze daarbij aan het goede adres?

De minister-president
Ja, ik hoop dat ze het goede adres hebben. Anders komen de brieven niet aan.

De minister-president antwoordt wéér niet, maar probeert de kwestie af te doen met een smakeloos grapje, en dat met alle beelden van verschrikking op ons netvlies. De journalist herhaalt de vraag, en weer buigt het riet verbijsterd door de kluit. Let vooral op het woordje ‘een’ voor ‘regeringsleider’:

De minister-president
Ja, als je je tot een Nederlandse regeringsleider wilt richten, dan zijn ze bij mij natuurlijk aan het goede adres.

Journalist
Heeft het zin om brieven te schrijven?

De minister-president
Ik heb u gezegd wat het Nederlandse standpunt is.

Journalist
Dus in die zin heeft het geen zin? Het beleid wijzigt niet, hoeveel brieven er ook binnenkomen?

De minister-president
Nou ja, hè, zeg nooit nooit. (cliché). En ik, nee maar, als mensen de behoefte hebben om hun geluid te laten horen aan de premier, dan moet dat gewoon kunnen. (De vraag ging niet over correspondentierecht.) Alleen, ik realiseer me wel, het is één geluid uit de samenleving. Over het kabinetsbeleid leg ik verantwoording af in de Kamer, en daarin speelt overigens de opvatting van vele Nederlanders vanzelfsprekend een rol. (Ja, het zou ook eens niet!)

Moerascommunicatie. Vragen over de actie ‘Niet uit mijn naam’ beantwoordt de premier van alle Nederlanders met een geheel eigen invulling van de woorden: ‘Niet uit mijn naam’.