
Als je voor een onderzoek historische bronnen – handschriften of oude drukken – raadpleegt, kom je vroeg of laat een tekst tegen die zijn inhoud niet geheel prijsgeeft: er is een stuk van een bladzijde afgescheurd, papiervisjes en ander gespuis hebben zich tegoed gedaan aan het papier of iemand heeft een vieze vlek gemaakt. Een kleine beschadiging leidt over het algemeen niet tot onoverkomelijke problemen, zeker niet om een globale indruk van de inhoud van een tekst te krijgen. Lastiger wordt het als het niet leesbare stuk cruciale informatie bevat voor je onderzoek. Wat doe je dan?
Woordenboekgebruik
Afgelopen donderdag verscheen op Neerlandistiek een bijdrage van Nicoline van der Sijs waarin zij de resultaten presenteerde van een enquete naar het gebruik van papieren en online woordenboeken, waaronder de Dikke Van Dale, Woordenlijst.org, het Algemeen Nederlands Woordenboek en de historische woordenboeken van het Nederlands. Uit dat onderzoek bleek dat de meer dan 1400 respondenten om drie redenen naar een woordenboek grepen of surfden/surften: zij wilden de betekenis, de spelling en/of de combinatiemogelijkheden van een woord weten.
Zelf ben ik een fervent en frequent gebruiker van de online historische woordenboeken van het Nederlands, die te vinden zijn bij het Instituut voor de Nederlands Taal (INT). De betekenis van oude woorden achterhalen is een van de voornaamste redenen voor mij om deze woordenboeken erop na te slaan. Maar ik gebruik ze ook geregeld om gedeeltelijk leesbare onbekende woorden uit oude teksten te ontcijferen. Vanwege de vele honderdduizenden citaten zijn ze daarvoor een uitermate geschikt hulpmiddel. Hoe je daarbij te werk kunt gaan, zal ik hieronder aan de hand van een voorbeeld laten zien. Verwacht hierbij overigens geen wonderen. Voor sterk beschadigde bronnen biedt deze methode geen soelaas. Maar als er een paar letters van een woord onleesbaar zijn, zou ik beslist een poging wagen.
Een groep van ongeveer dertig toegewijde vrijwilligers werkt momenteel aan het beter toegankelijk en doorzoekbaar maken van zeventiende-eeuwse kranten. Bij dit project tikken deze vrijwilligers de kranten niet letter voor letter over – zoals wel gebeurd is bij het Couranten Corpus – maar maken zij gebruik van Transkribus. Door het gebruik van steeds betere taalmodellen kan dit programma al heel aardig overweg met zeventiende-eeuws Nederlands, maar op dit moment levert een vlek als op de onderstaande afbeelding nog problemen op:
De transcriptie van deze zin luidt: “Onsen Capit: Generael hadde alle de Galeyen en Ga[…]ssen geordon= neert, dat tot Cerigo het Secours der Christenen souden gaen ontmoeten.”
Om te achterhalen welke letters er onder de vlek verstopt zitten, vul ik in de online historische woordenboeken bij ‘Woord in citaat’ ga*ssen in. Met de asterisk geef ik aan dat er 0 of meer willekeurige tekens op die plaats mogen staan. Ik vink alleen het Woordenboek der Nederlandsche Taal (WNT) aan omdat dit woordenboek als enige van de vier Nederlandse historische woordenboeken de zeventiende eeuw bestrijkt:
Deze zoekopdracht levert ruim 260 treffers op, voor het merendeel voorkomens van het woord gassen. Om het aantal resultaten in te perken heb ik – omdat een galei een schip is – vervolgens schip ingetikt bij ‘Woord in betekenis’. Daarmee wordt gezocht naar woordenboekartikelen met een definitie/betekenisomschrijving die het woord schip bevat. Dat levert slechts één treffer op:
Maar hiermee is onze speurtocht nog niet ten einde. Als je goed naar het krantenfragment kijkt, kan Galjassen niet de oplossing zijn. De letters lj zouden veel minder ruimte in beslag nemen dan het zwarte vlak. Bovendien is er geen staart van een j zichtbaar op de afbeelding.
Omdat het woord qua betekenis wel past, heb ik in het WNT bij Modern Nederlands trefwoord galjas opgezocht. Dit blijkt een zogeheten verwijslemma te zijn. Het stuurt ons door naar het lemma galeas, waarvan galjas een variant is . Op basis van de daar gegeven citaten kunnen we dan ook met een grote mate van waarschijnlijkheid zeggen dat het onleesbare woord Galeassen moet zijn. Een galeas was eigenlijk een groot Venetiaans oorlogschip met drie masten maar ook ingericht om met riemen aangedreven te worden, zoals de afbeelding boven deze afbeelding laat zien.
Een vierde reden om (historische) woordenboeken te gebruiken is dus het ontcijferen van gedeeltelijk onleesbare woorden. Overigens had ik me in dit specifieke geval veel tijd kunnen besparen door in het al online staande Couranten Corpus te zoeken op Word ga*ssen. Binnen 0,05 s had ik dan 125 treffers gevonden, waarvan er 97 onder het lemma galeas vallen. Er zijn vele wegen die naar Rome leiden.
Laat een reactie achter