Kleine vriendinnen Denkt gij, kleine vriendinnen van mijn jeugd,nog wel eens aan die winterwandelnachten?Weet gij nog van de maan en hoe wij vaag verheugdons deze wereld als een ijsbaan dachten? Hoe meer de dagen nu aan droom verkrachten,zoveel te sterker is het, wat mij heugt:uw ongerepte speelsheid en uw lachen.Weet gij het nog, vriendinnen van mijn jeugd? Ik vrees … [Lees meer...] overMax Dendermonde • Kleine vriendinnen
Nullekebulleke
•• Uit de inzendingen voor de onlangs gehouden wedstrijd voor wetenschapspoëzie werden behalve de drie winnaars ruim honderd van de beste inzendingen gebundeld in En dat was kennis, zeg je dan (ondertitel Misschien wel de beste wetenschapspoëzie), aangevuld met al eerder verschenen bijdragen van bekende dichters. Vandaag drie lightversegedichten uit deze … [Lees meer...] overNullekebulleke
Jaap Harten • Van Eeden’s Walden
9 augustus 1854 publiceerde de Amerikaan Henry David Thoreau zijn boek Walden, een ode aan eenvoudig en zelfredzaam leven. Geïnspireerd door dit boek richtte Frederik van Eeden in 1898 de agrarische woongemeenschap Walden op, een experiment dat in 1907 definitief mislukte. Geïnspireerd hierdoor schreef Jaap Harten onderstaand gedicht. Van Eeden's Walden bestaat niet meer. … [Lees meer...] overJaap Harten • Van Eeden’s Walden
Jaap Harten • Ode op de paardetram & een dichteres
Ode op de paardetram & een dichteres Wat was het Gooi fijnin de tijd van de grote spoorwegstaking,toen de paardetram nog reedover de ’s-Gravelandsewegmet vaak Henriëtte Roland Holstals passagier, één keerzelfs met een knalrode vlieger (waarop de gedurfde letters S.D.A.P.)die zij op de wind liet rijden,hobbelend langs zoogdierenen 18e eeuwse buitens, … [Lees meer...] overJaap Harten • Ode op de paardetram & een dichteres
Laat mij wonen in de wetenschap
•• Uit de inzendingen voor de onlangs gehouden wedstrijd voor wetenschapspoëzie werden behalve de drie winnaars ruim honderd van de beste inzendingen gebundeld in En dat was kennis, zeg je dan (ondertitel Misschien wel de beste wetenschapspoëzie), aangevuld met al eerder verschenen bijdragen van bekende dichters. Hogere wiskunde Ik heb slechts voor de wetenschap geleefden … [Lees meer...] overLaat mij wonen in de wetenschap
Marie Metz-Koning • Van moeder Leed en vrouw Verdriet
Van moeder Leed en vrouw Verdriet I De bleeke moeder Leed en vrouw Verdriet,Heur katte-krallen* ingetrokken, stondenBeî bij mijn wieg te popelen: ze vondenDat deze prooi hun niets te wenschen liet. Haar hart is zacht, sprak vrouw Verdriet; 'k geniet,Als ik bedenk hoe diep 't zal zijn te wonden.Heb ik haar in mijn nevelnet gebonden,Zei moeder Leed, dan zingt ons menig … [Lees meer...] overMarie Metz-Koning • Van moeder Leed en vrouw Verdriet
Marie Metz-Koning • Wijl het moet
Wijl het moet Zooals een dame, wijl het moet, soms gaat,Wanneer het donkert en ze huiswaarts wou,Langs wegen die ze liefst vermijden zou:Langs modder-vuile, druk-bevolkte straat, Beleedigd in haar fijn gevoel van vrouw,Als een op haar begeerte-blikken slaat;Dicht om zich plooiend 't hullende gewaadUit vrees voor straatvuil en voor 't ruwe grauw: Zoo plooi ik, hunkrend … [Lees meer...] overMarie Metz-Koning • Wijl het moet
Marie Metz-Koning • Liefde
Liefde (II) Mijn liefste, geef me beî je lieve handen.Ik denk niet langer enkel doode dingen:Zacht in mijn ziel gaan zomer-vogels zingen,En doemen groene, bloem-begroeide landen. Daar voel ik zon met warmte en glans omringen,Al wat er opleeft, los uit oude banden….Zie je in mijn oogen niet nieuw leven branden?En rond mijn lippen lente-lachjes dringen? Mijn liefste, leg … [Lees meer...] overMarie Metz-Koning • Liefde
J.B. Charles • Waarheen daarheen
Waarheen daarheen Ga liever die brief niet schrijven,met de scherpe pen van gelijkop geschept papier van zo is het,want morgen zul je hem langzaamin repen scheuren want het brandmerkin de rug, van gelijk, is ondragelijk. Ga nu liever slapen maar morgen,snel morgenvroeg op de vleugelsvan het ongelijk naar haar toe:zij zal je niet zonder glimlach verstoten. En leid dan … [Lees meer...] overJ.B. Charles • Waarheen daarheen
Karel Jonckheere • Fabel van de bloedtransfusie
Fabel van de bloedtransfusie Voor Marnix Gijsen Ik word overreden riep de oude vrouw,de schokbreker wist van toeten noch blazen,ze liep in de weg zei de man achter ’t stuur,ze heeft nog bloed zei het zwarte asfalt,haar bloed is weg zei de witte chirurg,ze is voor mij zei de grijze dood. Hier is mijn bloed zei de man in de deur,ik ben haar zoon … [Lees meer...] overKarel Jonckheere • Fabel van de bloedtransfusie
Jacqueline van der Waals • Maanlicht
Maanlicht Mijn kamer, waar ik argeloosDaar straks kwam binnen loopen,Verlangende alleen te zijn,Waar ik mij veilig dacht,Was mij door ’t felle manelichtOntvreemd, dat door het open-geslagen venster binnenkwamUit klaren zomernacht. O, dat gewetenlooze licht!Dat rustig lag te slapenOp ’t koele bed, waar ik zoo graagMijn hoofd verbergen ging,En dat mijn lieve kamer inEen … [Lees meer...] overJacqueline van der Waals • Maanlicht
Ivo van Strijtem • Verdriet
Uit De vrolijke tijd, de nieuwe bundel van Ivo van Strijtem. Verdriet Vanmorgen scheen de zon entoch had ik verdriet een verdrietvan vroeger was het maarniet uitgeleefd niet wezenloos van vandaag kon niet daar wasgeen enkele reden voorzonder zorgen was ik opgestaanaan toen had ik niet eens gedacht er zijn verdrieten die niet ouder wordenzij slapen in en om de … [Lees meer...] overIvo van Strijtem • Verdriet
H.A. Gomperts • Fin de siècle
Fin de siècle O tijd, toen vrouwen door het groenals schepen op de wegen deinden,van top tot teen berichten seinden,omslachtig, als matrozen doen; Een wuft gespeel van zon op zijals wappertaal van vlag en wimpel,te zien heel druk, van zin heel simpel:oorlog, roof of koopvaardij; fregatten blank met machtig vlees,die breed hun moederlijke hoeden droegenen een rood hart … [Lees meer...] overH.A. Gomperts • Fin de siècle
H.A. Gomperts • Slordige notities (2)
Ik wil maar zeggen de schrijvervan dingen die we allang wetenis geen genie toegegevenmaar voor de genialiteit van de lezersta ik ook niet in. * Rechtvaardiging van publikatiekan zijn dat men geweldig vindtwat men schrijft maar ookniet geweldig genoeg om 't achter te houden. * Waar zijn de zweren toch van opa,de pest, het pootje en de pokkenen waar, o waar zijn … [Lees meer...] overH.A. Gomperts • Slordige notities (2)
H.A. Gomperts • Slordige notities
Slordige notities (1) Ik veracht de poëziedie als een poedeltje op je afkomtzich met zijn modderige vacht tegen je aanvlijten je hand likt als je zegt donderop. * Jong zijn en heel ouddat is tot iedere prijs behaagd willen wordenik ben nog niet oud genoegom te vallen voor fratsen. * Toch is de aftakeling zichtbaarop vele fronten een terugtochteens heb ik hard en … [Lees meer...] overH.A. Gomperts • Slordige notities
Hannah van Binsbergen • Dolen
Uit Kokanje, de nieuwe bundel van Hannah van Binsbergen. Dolen De rotgang der geschiedenis begonmet bouw. Arm land, wat dacht jedat ze murw en nietig in het bivak zouden blijvenelke dood een schok en honger dagelijkssoms dodelijk? Breek af dit doolhofzeiden zij en maak een kavel zo begon ons dolen. Helderte verscheen.De kleinste streep schoot naar de verteeen zang … [Lees meer...] overHannah van Binsbergen • Dolen
Alara Adilow • Veld
Uit Mythen en stoplichten, de debuutbundel van Alara Adilow. Plus recensie. Veld Wanneer mijn wekker gaat, trek ik mijn laarzen aanbetreed het veld en oogst augustus' graan.Mijn vaders botten rusten in het veld, naast moeders rib.Een bronzen klok ligt begraven in het slib. Het veld zwelt van vuisten, roestend staal, arbeideen vossenstaart, fantasie van een kindeen oud … [Lees meer...] overAlara Adilow • Veld
Fritzi Harmsen van Beek • Mollade
Mollade Op een dag verdwaalde in een hutjeeen dom klein molletje. De kat namhet dadelijk te pakken, en verdiendezo een schop voor z'n niet wat u denkt:voor z'n kont. Het was een kater. Nadien als een dolleman zoekenin de hoeken van die hut. Wantmol was op de vlucht geslagen,wijl men nog wel zijn bestwil wou. ‘Ha daar zit hij,’ zag de bewoner vande hut ‘maar help, wat … [Lees meer...] overFritzi Harmsen van Beek • Mollade
Maria Barnas • Houd je van zmazonka?
•• Twee gedichten uit Diamant zonder r, de nieuwe bundel van Maria Barnas, waarin haar Poolse afkomst en Poolse grootmoeder centraal staan. Houd je van zmazonka? vraagt mijn moederaan haar Poolse fysiotherapeut.Ze heeft er nooit van gehoord. Is ze wel Pools? vragen we ons af.Misschien komt ze niet uit Silezië overwegen wemaar ook Radek en zijn vriendendie ’s zomers … [Lees meer...] overMaria Barnas • Houd je van zmazonka?
P.C. Boutens • Ik ben Slaaps slaaf
Sonnet XXXVI Ik ben Slaaps slaaf: hij is mijn enig heer.Want al mijn werken in ’t schel daglicht isOm dat één gaaf goudstuk vermoeienis,Dat, als ik nederzit aan avondveer, Ver over effen schemering bezweer'Zijn riemloossnelle boot die lijngewisMij door veel vreemder dromen wildernisStuur’ tot Uw levend-dood ver-na verkeer. Ik bied hem willig ogen beî te bindenMet … [Lees meer...] overP.C. Boutens • Ik ben Slaaps slaaf
P.C. Boutens • Sonnet
SonnetSponsae aeternae* Ik weet dat gij mij nog verschijnen zult,Zo zeker als de bloemen wederkomen:Der dingen dove dek hebt gij genomen,Het donkre leven dat de steden vult, De winterwind die klaagt door dorre bomen,Ten sluier die uw eeuwge glimlach hult…Ik zou gelukkig zijn, als slechts geduldDe slaap kon vinden om van u te dromen… Een prins, te vroeg ontwaakt in … [Lees meer...] overP.C. Boutens • Sonnet
P.C. Boutens • Nacht-stilte
Nacht-stilte Stil, wees stil: op zilvren voetenSchrijdt de stilte door de nacht,Stilte die der goden groetenOverbrengt naar lage wacht …Wat niet ziel tot ziel kon spreken,Door der dagen ijl gegons,Spreekt uit overluchtsche streken,Klaar als ster in licht zoû breken,Zonder smet van taal of teekenGod in elk van ons. P. C. Boutens (1870-1943)Uit: Vergeten liedjes … [Lees meer...] overP.C. Boutens • Nacht-stilte
Hélène Swarth • Mijn dag heb ik verdroomd
Mijn dag heb ik verdroomd; zoo doe ik met mijn leven.De vogels zongen luid hun Julimorgen-zangen,Mijn eigen hart zong mee, vol weemoed en verlangen.Ik heb geluisterd — en mijn blad is wit gebleven. Wel heb ik in mijn ziel de klanken opgevangen,Nog zie ik op het, gras de zonnestralen zweven,Nog hoor ik melodie, — maar ’k heb geen woord geschreven.Ik laat, mijn droeve harp aan … [Lees meer...] overHélène Swarth • Mijn dag heb ik verdroomd
Adriaan Krabbendam • Kennistheorie
•• Dichter Adriaan Krabbendam is overleden. Nog pas vorige maand verscheen zijn laatste bundel. Kennistheorie o ziel magere ontsnappingssprookvluchtweg van de blote feiten o zielbestrijder van molens in der blinde smookha lach om uw bibbertong boos & infantielo zetel vol ongeloof warwaan der dode varaanhoe oncomfortabel voor de billen van uw tastzinuw spreekgestoelt’ … [Lees meer...] overAdriaan Krabbendam • Kennistheorie
Daniël Labruyère • Moeder elektriciteit in onze aderen
Uit elektrobloem van Daniël Labruyère, met niet alleen gedichten maar ook tekeningen en schema’s. Moeder elektriciteit in onze aderen.Pulsars puls pulserend aan supernova’s, eenneuraal netwerk, fractalen die stationair ronkenals een slaperig brein.Voor een splitseconde tussen de secondesduizelen de nummers,maar maak je geen zorgen! Het zijn net dieren,een transitiemodulatie … [Lees meer...] overDaniël Labruyère • Moeder elektriciteit in onze aderen
