Een geschiedenis van het Nederlands in 196 sonnetten (122) Het Nederlandse sonnet bestaat 452 jaar. Hoe is het de taal in die tijd vergaan? Door Marc van Oostendorp Het woord cijfercent verdient bredere verbreding. Of je het nu zoekt op Google, op Delpher, of in de DBNL, je vindt altijd en alleen maar dezelfde tekst, een bekend sonnet van Albert Verwey: De koopman … [Lees meer...] overEen cijfer-cent, die niet te voorschijn komt
20e eeuw
Gedicht: Rutger Kopland – Oorlog
Oorlog Terwijl het verhaal wil dat het verteld en voorbij is - maar het breekt af zeker, het is mij verteld en verteld maar nog ik zie die grijze beduimelde foto maar nog is het gras weer groener dan gras en de bloesems weer witter dan bloesem in die grijze tuin moet het oorlog zijn geweest in die man, in die vrouw, dat kind in dat grijze gras onder die grijs … [Lees meer...] overGedicht: Rutger Kopland – Oorlog
Gedicht: Koos Speenhoff – Afscheidsbrief van een lelijk meisje aan haar vrijer
Afscheidsbrief van een lelijk meisje aan haar vrijer Ik heb jou heel de avond nagelopen Maar jij deed net alsof je mij niet ken En als je omkeek ben ik weggekropen Omdat ik weet dat ik zo lelijk ben Voor je mij zei dat je me graag mocht lij'en Had ik nog maling aan mijn scheve nek Ik dacht dat toch geen mens met mij wou vrijen Want mooie meissies zijn 't meest in … [Lees meer...] overGedicht: Koos Speenhoff – Afscheidsbrief van een lelijk meisje aan haar vrijer
Gedicht: Willem de Mérode – Li Tai Pee
Nieuwe titels in de DBNL: o.a. Staring, Spandaw, Tollens en De Mérode. Li Tai Pee Slagregen, stramme grauwe hagelbuien Beleegren urenlang ons klein prieel. De wijn zwalpt in de hooggemonde schalen. Wij hebben 't lied van Li Tai Pee gezongen Een duisternis trok dreigend door ons leven. Het bloed in onze harten zwalpte zwart. Toen zeiden wij: de regen is … [Lees meer...] overGedicht: Willem de Mérode – Li Tai Pee
Gedicht: N.E.M. Pareau – Zondag
Zondag Aangezien de zonnestralen Alhoewel er wolken staan, Aangenaam ter aarde dalen, Wil ik heden wandelen gaan. Door de fraaie ruime straten, In gemoedelijken tred, Wijl Christien en ik wat praten En “ zij” op de kinderen let. … [Lees meer...] overGedicht: N.E.M. Pareau – Zondag
Gedicht: Julia Tulkens – Het naadren van de avond komt mijn wangen rozer malen
Het naadren van de avond komt mijn wangen rozer malen en doet een leeuwrik zingen in het hart, dat u verbeidt. Ik vouw mijn bleke handen als een tere, vlezen schale op mijn bevruchte schoot, waarin g'uw liefde hebt geleid. En in mijn warme flanken voel ik stil uw kind bewegen. Een zwoele, troeble vreugde maakt mijn jonge leden lam. Ik voel uw mannenmacht zo al-verterend … [Lees meer...] overGedicht: Julia Tulkens – Het naadren van de avond komt mijn wangen rozer malen
Àl mijn weelde op outertreê
Een geschiedenis van het Nederlands in 196 sonnetten (121) Het Nederlandse sonnet bestaat 452 jaar. Hoe is het de taal in die tijd vergaan? Door Marc van Oostendorp Stel je een alternatieve wereld voor waarin Louis Couperus niet alleen allerwegen als de grootste Nederlandse dichter werd beschouwd – niet twee biografieën, maar twintig, het verzameld dichtwerk in … [Lees meer...] overÀl mijn weelde op outertreê
Gedicht: Han G. Hoekstra – Reden van bestaan
Reden van bestaan Wandelend op de Hogewal In Holland’s netste stad: Den Haag Geloof ik zeker voor vandaag Het afgerond restant te zijn Van een uitbundig ongeval, De nasleep van een lentedag Die jong en elegant begon (bloemen en vogels en veel zon) Maar waarvan niemand indertijd De resultaten overzag. Dit is verwijt noch zelfbeklag Slechts de gedachte aan een … [Lees meer...] overGedicht: Han G. Hoekstra – Reden van bestaan
Gedicht: J.J. van Geuns – De dichter en de dood
De dichter en de dood Kwatrijnen Een Perzisch dichter zag de Dood verschijnen. "Wat doet gij daar?" sprak deze. "Ik maak kwatrijnen." "Die zoveel verzen schreeft door 's Levens gunst, schrijf gij de laatste", klonk het, "door de mijne." De dichter liet dat woord zich niet herhalen, Maar daar hij dichten moest ten laatsten male Was 't zóveel dat hem nog om woorden … [Lees meer...] overGedicht: J.J. van Geuns – De dichter en de dood
Gedicht: E. du Perron – Filter
Filter Die huizen zijn wel 't meeste schoon waar Kristuskoppen op de muren gladharig naar de zoldring turen, de meid draagt er een doornekroon. * De heer stond bij de daffodil, het wolkenheer begon te scheuren, o Heer! wat gaat er nu gebeuren? de heer zoekt vruchteloos zijn bril. * … [Lees meer...] overGedicht: E. du Perron – Filter
Gedicht: A.J.D. van Oosten – Miniatuur
Miniatuur Het heeft zich aldus toegedragen: zij kwam hier hard voorbij gerend en is daar, bij dat rood cement, tweemaal over den kop geslagen, men heeft haar naam nog kunnen vragen, dit zijn de stukken van den wagen, de oorzaak is ons niet bekend. A.J.D. van Oosten (1898-1969) A.J.D. van Oosten: npe • dbnl • achter de rug • jaarboek letterkundig … [Lees meer...] overGedicht: A.J.D. van Oosten – Miniatuur
In laaie liefdevlammen gaan ons harten tot U
Een geschiedenis van het Nederlands in 196 sonnetten (120) Het Nederlandse sonnet bestaat 452 jaar. Hoe is het de taal in die tijd vergaan? Door Marc van Oostendorp Het Nederlandse sonnet en de Nederlandse standaardtaal zijn ongeveer even oud: ze kwamen beide zo'n 450 jaar geleden tot ons, in de late 16e eeuw. Ze hebben zich daarom hand in hand ontwikkeld – dat is … [Lees meer...] overIn laaie liefdevlammen gaan ons harten tot U
Gedicht: Ellen Warmond – Dichter & Poëzie
Dichter Hij speelt met woorden als een kind met blokken pakhuizen wanhoop worden ingedeeld tussen begrippen en hun synoniemen een onbevangen schijnbaar doelloos spel maar in zijn mond rijden de speelgoedtreinen eenzaamheid langs radeloze klankrails in het rond. … [Lees meer...] overGedicht: Ellen Warmond – Dichter & Poëzie
Gedicht: Freek van Leeuwen – Door al mijn dagen ga ik als een bruid
Door al mijn dagen ga ik als een bruid. In stil verwachten en vol droom verlangen En als een bruid heb ik mijn huis bereid, De verre, donkre Bruidegom t’ontvangen. In alle verten zie ik hunkrend uit en ga ik als een bevende, een bange: Hij toeft zo lang, de weg is eindloos wijd – En diep en donker ‘t ongestild verlangen. … [Lees meer...] overGedicht: Freek van Leeuwen – Door al mijn dagen ga ik als een bruid
Willem Brakman en de logge hops der hormonen
Door Ton den Boon ‘We waren gelukkig, ik hield van haar en zij bedroog me met al m’n vrienden.’ Soms zijn uitspraken over seks en erotiek in de verhalen van Willem Brakman hilarisch, maar vaak schuilt er iets venijnigs in. Misschien hangt dat wel samen met de voorliefde van Brakman voor het beschrijven van seksuele aberraties. Helpt een personage een ‘bijzonder elegante vrouw, … [Lees meer...] overWillem Brakman en de logge hops der hormonen
Gedicht: Dirk Vansina – Nu draag ik ijlte in bei mijne ogen
Nu draag ik ijlte in bei mijne ogen. Mijn rust is van Uw rust bewogen die onrust om mijn rusten is. Mijn eigen zelf werd ik tot logen en tot verheugenis. Zend mij nu uit; 'k moet mij tot broeders richten. Ik kan niet zwijgen van uw vergezichten al kan 'k niet zeggen wat ik zag; maar, sprekend, zal ik onrust stichten en heimwee naar uw verre dag in donkere ogen laten … [Lees meer...] overGedicht: Dirk Vansina – Nu draag ik ijlte in bei mijne ogen
Gedicht: Lucebert – ik tracht op poëtische wijze
'ik tracht op poëtische wijze' was in 1993 een van de tien favoriete gedichten van Anna Enquist. ik tracht op poëtische wijze dat wil zeggen eenvouds verlichte waters de ruimte van het volledig leven tot uitdrukking te brengen ware ik geen mens geweest gelijk aan menigte mensen maar ware ik die ik was de stenen of vloeibare engel geboorte en ontbinding hadden mij … [Lees meer...] overGedicht: Lucebert – ik tracht op poëtische wijze
Gedicht: Hens Clinge Doorenbos – Paasgepeins
Paasgepeins Pa was éérste Paasdag jarig, en de twééde Paasdag Ma; Daardoor was 't die Paasdag Ma's dag, Schoon 't ook Paasdag was voor Pa. Pa's feest was dus dubbel Paasfeest, En ziet, Ma's feest dat was Paas; ('k Meen: op Ma's feest was het Paasfeest, Want Ma's feest valt niet op Pa's.) En ik weet nog goed wat Pa zei, toen Ma's kip een Paasei lei: Pa zei: 't … [Lees meer...] overGedicht: Hens Clinge Doorenbos – Paasgepeins
Gedicht: Michael Deak – De doek van Veronica
De doek van Veronica ’k Bood Hem de zweetdoek, dat Hij zich zou drogen, en Hij liet er Zijn lief gelaat als loon: dit zijn de rozen van de doornenkroon, en dit Zijn onvergetelijke ogen; de neus, bevlekt door 't speeksel van hun hoon, met smartelijke vleugels, licht gebogen. Dit is Zijn kuise mond, - en zie, hoe schoon - met lippen waar het leed op heeft gewogen. … [Lees meer...] overGedicht: Michael Deak – De doek van Veronica
Gedicht: Leonard Nolens – Geduld
Vandaag is Leonard Nolens jarig. Geduld Hou me vast, geduld, ook nu we samengaan Als gaan en hurken, strelen en kapotte handen. Als je kunt zal ik mij ook vanavond kuilen Voor de nacht, en dromen, dromen dat ik slaap, En dat ik slaap door alles heen en iedereen. Als je me wekt zal ik me morgenochtend buigen, En buigen opnieuw, over mijn bord, een vrouw, het … [Lees meer...] overGedicht: Leonard Nolens – Geduld
Gedicht: J.C. van Schagen – Werkelijkheid
Werkelijkheid Ik doe zaken. Ik heb een heel grote schrijftafel En mijn gezicht staat moeilijk. Ik praat in een telefoon En ik heb een mijnheer, Die juffrouwtjes kan laten werken En nog meer mijnheren. De juffrouwtjes ruiken zo lekker, Ze ruiken allemaal verschillend. De mijnheren zijn in grote jassen. Ik bloos er wel van. Het lijken wel Engelsen, En ik begrijp … [Lees meer...] overGedicht: J.C. van Schagen – Werkelijkheid
Gedicht: Rutger Kopland – Wintergedicht
'Wintergedicht' was in 1993 een van de tien favoriete gedichten van Anna Enquist. Wintergedicht Door godvergeten vermotregend land van gehucht naar gehucht, hand in koude hand, dat gevoel hoop ik met niemand meer te delen. Als het niet hoeft. Maar als ik haar nu vond in het natte gras, of ergens in het geploegde land, wat zou ik doen, wat zou ik. … [Lees meer...] overGedicht: Rutger Kopland – Wintergedicht
Gedicht: Martinus Nijhoff- Het derde land
'Het derde land' was in 1993 een van de tien favoriete gedichten van Anna Enquist. Het derde land Zingend en zonder herinnering Ging ik uit het eerste land vandaan, Zingend en zonder herinnering Ben ik het tweede land ingegaan, O God, ik wist niet waarheen ik ging Toen ik dit land ben ingegaan. O God, ik wist niet waarheen ik ging Maar laat mij uit dit land … [Lees meer...] overGedicht: Martinus Nijhoff- Het derde land
Met trotschen mannenwil
Een geschiedenis van het Nederlands in 196 sonnetten (118) Het Nederlandse sonnet bestaat 452 jaar. Hoe is het de taal in die tijd vergaan? Door Marc van Oostendorp Zo'n honderdtwintig jaar geleden brak in zekere zin het sonnet pas echt door. Ze waren hier al meer dan 330 jaar geschreven – als intellectueel spel voor de elite, als uiting van liefde, als poging om de … [Lees meer...] overMet trotschen mannenwil
Gedicht: M. Vasalis – Over de rand
Over de rand Even te lang hield ik mijn hand over de rand van mijn bestaan, in ’t snelle donkre water van de tijd. Toen ik hem terugtrok over de dunne trillende boorden was het alsof hij niet meer bij mij hoorde: hij greep niet meer, hij lag koud op mijn schoot, hij was zijn lichaam kwijt. Erger dan dood. M. Vasalis (1909-1998) uit: Vergezichten en gezichten … [Lees meer...] overGedicht: M. Vasalis – Over de rand



