De afgelopen dagen heb ik het een en ander over boek 1 van Martin Rombouts geschreven. Misschien is dat niet helemaal fair, want het gaat mij eigenlijk niet om dat boek, maar vooral om de ontvangst van die roman door onder andere NRC. Ik besteed er nu nog één keer aandacht aan en dan ga ik weer iets leukers doen dan zeuren. Miriam Piters schreef … [Lees meer...] overHype in plaats van talent
recensies
Verschenen: S. Vestdijk, Concerten te Doorn
Simon Vestdijk (1898-1971) was volgens velen de grootste schrijver uit de vorige eeuw. Dat hij de meest veelzijdige was is onbetwist. Hoewel in 1964 geruchten de ronde deden dat hem de Nobelprijs toegekend zou worden is hem die prijs merkwaardig genoeg onthouden. De veelzijdigheid van het werk blijkt alleen al uit de omvang van zijn aan muziek gewijde essayistisch werk. Zo … [Lees meer...] overVerschenen: S. Vestdijk, Concerten te Doorn
De bal kaatsen met Joop
Als iemand mij om advies zou vragen, zou ik hem aanraden om nooit op het omslag van een boek te schrijven of te laten schrijven dat zijn kijk 'eigenzinnig' was. Want dat nodigt natuurlijk uit tot een vergelijkend warenonderzoek: valt naar de aangesneden kwesties niet nog veel eigenzinniger te kijken? Gelukkig heeft Joop van der Horst mij niet om advies gevraagd bij de … [Lees meer...] overDe bal kaatsen met Joop
Iedereen Reynaert!
Iedereen heeft recht op de Reynaert! Dat is de boodschap van de titel van dit sympathiek ogende boekje. Na de talloze hertalingen voor volwassenen, de vele bewerkingen voor de jeugd, allerlei versies in stripvorm, als hoorspel op cd, als raptekst enz. is er nu ook een versie voor ‘wie het Nederlands nog maar pril aan het ontdekken is’ (flaptekst). Een versie voor … [Lees meer...] overIedereen Reynaert!
Steeds opnieuw gereflecteerd
Kan het wat minder? Zo wees ik mezelf terecht, geconfronteerd met een niet eens zo oude uitspraak over mijn vak: ‘Mocht meelopen een Olympische sport worden, dan zullen neerlandici de medailles pakken.’ De misplaatstheid gutst. Die generalisatie, de gevorderde leeftijd waarop iets zo puberaals, mijn kennis die zich beperkt tot een beetje moderne letterkunde, eigen … [Lees meer...] overSteeds opnieuw gereflecteerd
De moeder de vrouw in Messengersprache
Een van de beste inleidingen in de Nederlandse taalkunde heeft een update ondergaan! Onlangs verscheen de tweede druk van Niederländische Sprachwissenschaft van Ute K. Boonen en Ingeborg Harmes. Zo'n boek zou je eigenlijk in het Nederlands moeten vertalen, verzuchtte ik tien jaar geleden, en nog steeds bestaat er geen echt Nederlandse evenknie van: een inleiding in de hele … [Lees meer...] overDe moeder de vrouw in Messengersprache
“Wat een heerlijk rommeltje!”
Reflecties van een taalonderzoeker op taaladviesboeken en prescriptivisme Laat ik even beginnen met een full disclosure: ik zat in de manuscriptcommissie van het proefschrift van Marten van der Meulen, en ik heb ook weleens samen met hem een oproepje gedaan in Neerlandistiek, over fragmenten uit de Nederlandse literatuur die over taalnormen en taalconventies gaan. Ook … [Lees meer...] over“Wat een heerlijk rommeltje!”
‘Dat kennen we niet’
Het Vlaams-Russische woordenboek van Emmanuel Waegemans en Vladimir Ronin Mijn werkzame leven begon – sweet memories – in 1975. In dat jaar werd ik als student-assistent benoemd tot redacteur van het Russisch-Nederlandse en het Nederlands-Russische woordenboek van Ton van den Baar. In die twee woordenboeken besteedde Van den Baar veel aandacht aan het Russische mat, het … [Lees meer...] over‘Dat kennen we niet’
Sterrenslag
Wilma de Reks flauwekul (the sequel) We moeten het nou niet zo’n beetje elke week gaan hebben over Wilma de Rek, chef boeken van de Volkskrant. Het leven moet wel een lolletje blijven, nietwaar? Anderzijds moet zij misschien dan ook niet steeds van die rare columns schrijven.Afgelopen zaterdag maakte De Rek bekend dat ze kennelijk van hogerhand de toestemming heeft … [Lees meer...] overSterrenslag
De tedere verteller
Over de kritiek op Naar zachtheid en een warm omhelzen van Adriaan van Dis In haar essaybundel De tedere verteller keert Olga Tokarczuk zich tegen autofictie. Volgens de Poolse Nobelprijswinnares vormt autobiografische fictie zelfs een bedreiging voor de literatuur. Het ‘ik’ van de schrijver, die toch al een steeds opgeblazener ego heeft, dreigt volgens Tokarczuk ‘als een … [Lees meer...] overDe tedere verteller
Stop dit nog snel in je vakantiekoffer
"Ja mooi", zegt op zeker moment een hoofdpersoon van Merijn de Boers nieuwe roman Het Surinamedagboek. "Wel echt het verslag van een westerse intellectueel, die eindelijk een keer zijn studeerkamer uit komt en dan met vertedering naar al die onbeschaafde mensen in het bos kijkt." Het gaat dan over Het eind van de kaart, een reisverslag van Albert Helman (1903-1996) over een … [Lees meer...] overStop dit nog snel in je vakantiekoffer
Schrijfwedstrijd De Jonge Recensent
Een mening verwoorden over literatuur, dat kunnen jouw leerlingen ook! In aanloop naar Literatuur in de Klas 2023 gaan deBuren en De Reactor voor het eerst op zoek naar de Jonge Recensent van het jaar. En wie weet zit die wel bij jou in de klas. Ga twee lesuren aan de slag met onze lesbrief ‘Hoe schrijf je een recensie?’ en bezorg de drie beste … [Lees meer...] overSchrijfwedstrijd De Jonge Recensent
“Degeen die verzen schrijft, moet een dichter wezen.”
Tien stellingen bij de poëzierecensies van Harry Mulisch Het plezierigste boekje dat ik de afgelopen tijd las heet Huiskamerlyriek en atoompoëten. In deze kleine, bibliofiele uitgave van het Groningse Artistiek Bureau zijn tien poëzierecensies verzameld die Harry Mulisch tussen 1951 en 1954 publiceerde. Mulisch was op dat moment het type schrijver zoals ik ze graag zie: … [Lees meer...] over“Degeen die verzen schrijft, moet een dichter wezen.”
Een internationaal boek met Nederlandse en Vlaamse hoofdrolspelers
Nu de Internationale Vereniging voor Neerlandistiek onlangs een miljoen euro per jaar heeft toegezegd gekregen van de Nederlandse minister voor OCW, wil het bestuur misschien overwegen ergens een klein monumentje op te richten voor Henny Moolenburgh Ekkel. Het hoeft misschien niet meteen een bronzen tijdschrift te zijn – maar een tegeltje aan de wand van de nieuwe directeur is … [Lees meer...] overEen internationaal boek met Nederlandse en Vlaamse hoofdrolspelers
De werkelijkheid van Februari staat op scherp
Het woord 'natuurgeweld' in de ondertitel is het enige aan Maxim Februari's nieuwste boek (Doe zelf normaal. Menselijk recht in tijden van datasturing en natuurgeweld) wat me niet geheel juist lijkt. Februari weet, denk ik, ook wel dat de klimaatcrisis veroorzaakt is door de wijze waarop mensen omgaan met met hun natuurlijke omgeving, en dat een slinkende ozonlaag en een … [Lees meer...] overDe werkelijkheid van Februari staat op scherp
Zelden heb ik zo’n indringend stuk gezien
Van de koele meren des doods wordt gespeeld in Den Haag Van de koele meren des doods is pittig. Qua taal, thematiek en drama. Geen boek om 1-2-3 doorheen te scrollen. Een kolfje naar de hand van regisseur Manon Barthels om dit beeldschone werk te vertalen naar de wereld van anno nu. Met drie topacteurs – Bob Schwarze, Sijtze van der Meer en Amy van der Weerden die de … [Lees meer...] overZelden heb ik zo’n indringend stuk gezien
Breng de taal naar de sprekers
Het moet voor David Crystal een bijzonder gevoel zijn om te weten dat hij een pionier is geweest. Hij is nu 81 en zo'n veertig jaar geleden gaf hij zijn baan aan de Universiteit van Bangor eraan om 'onafhankelijk geleerde' te worden en vooral nog op te treden als wat we nu wetenschapscommunicator noemen voor de taalkunde. Meer dan honderd boeken schreef hij, talloos zijn zijn … [Lees meer...] overBreng de taal naar de sprekers
Voluit Taal – recensie
Voluit Taal. Didactiek Nederlands voor de eerste en tweede graad van het secundair onderwijs476 bedrukte bladzijden – een flinke kokkerd.10 auteurs – een aantal uit de lerarenopleidingen, ook van het Centrum Taal en Onderwijs van de KULeuven: Mariet Schiepers, Lisa Verhelst, Pandora Versteden, Steven Delarue, Heleen Rijckaert, Barbara Axters, Tamara Bollaert, Liesbeth … [Lees meer...] overVoluit Taal – recensie
De talmende rasp van zijn nooit gladgeschoren gezicht
In de allerlaatste zin van het helemaal achterin haar boek geplaatste dankwoord onthult Annette Portegies wat ze met Weerspiegeld in een waterglas, haar boek over Maurice Gilliams, heeft beoogd¨"geen verslag doen, maar een verhaal vertellen". Een verslag heeft de ambitie alles te documenteren, maar Portegies schreef inderdaad een verhaal, waarin duidelijk keuzes worden gemaakt. … [Lees meer...] overDe talmende rasp van zijn nooit gladgeschoren gezicht
De schending van klassieke recensieregels
In de tijd dat deftige heren nog de hoofdredacteuren waren van de boekenbijlagen, was het een ongeschreven wet dat boeken van medewerkers niet besproken werden. Objectiviteit bij de beoordeling telde hoger dan het belang van een eigen medewerker, en die was niet gewaarborgd als je in je eigen krant door een van je collega’s gerecenseerd werd. Dat morele uitgangspunt is allang … [Lees meer...] overDe schending van klassieke recensieregels
Spelling en taalkundige kennis
Enige tijd geleden verscheen bij uitgeverij Lias de bundel Taalmysteries. Raadselachtige feiten van grote en kleine talen. Daarin staan veertig heel korte bijdragen, die verdeeld zijn over vijf thema’s. Twintig auteurs hebben meegewerkt aan de bundel en dat betekent dus dat een aantal van hen met meer dan één artikel vertegenwoordigd is. Twee spannen de kroon met elk vijf … [Lees meer...] overSpelling en taalkundige kennis
Wim Daniëls, de taalpurist
Tien jaar geleden noemde ik Wim Daniëls op deze site onze nationale volkstaalkundige en hoewel ik er toen bij zei dat ik dat als eretitel bedoelde waren er toch mensen verontwaardigd over: wat was dat voor hautain gedoe van mij in mijn ivoren toren. Maar ik bedoelde het echt als compliment. Hij is niet iemand die zelf onderzoek heeft gedaan, en wat hij zegt graaft zelden erg … [Lees meer...] overWim Daniëls, de taalpurist
Een ideale vader
92, zou Renate Rubinstein inmiddels zijn, als ze niet in 1990 al overleden was: wat zou de wereld mooi zijn als ze nu nog af en toe een stukje kon schrijven over de actualiteit in de zorgvuldige zinnen die haar proza kenmerkten. Gelukkig ontstaat er de laatste jaren weer aandacht voor haar werk: vorig jaar verschenen er twee bloemlezingen en Hans Goedkoop, al decennia … [Lees meer...] overEen ideale vader
De vrouw zonder clitoris
Recensie van Make women come van Nina de la Parra Is een vrouw van 23 ‘klein’? In haar debuut Make women come heeft Nina de la Parra (1987) ervoor gekozen om twee versies van het personage Nina te laten optreden: ‘kleine Nina’ van 23 en ‘grote Nina’ van 33. De oudere versie zou de jongere voor fouten en vergissingen willen behoeden en waarschuwt af en toe achteraf. ‘Grote … [Lees meer...] overDe vrouw zonder clitoris
Microscopisch lezen
Guus Middag heeft een bijzondere techniek ontdekt: close reading op microniveau. Ja, je kunt romans close readen , en gedichten; maar Middag doet het met individuele woorden. Hij demonstreerde de techniek jarenlang in het tijdschrift Onze Taal, en sommige stukjes waren al verzameld in zijn Rarewoordenboek. Nu is er ook nog een Verklarend zakwoordenboekje van rare woorden, met … [Lees meer...] overMicroscopisch lezen
