• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst
Neerlandistiek. Online tijdschrift voor taal- en letterkunde

Neerlandistiek

Online tijdschrift voor taal- en letterkundig onderzoek

  • Over Neerlandistiek
  • Contact
  • Homepage
  • Categorie
    • Neerlandistiek voor de klas
    • Vertelcultuur
    • Naamkunde
  • E-books
  • Neerlandistische weblogs
  • Archief
    • 10 jaar taalcanon
    • 100 jaar Willem Frederik Hermans
  • Jong Neerlandistiek
  • Frisistyk
  • Mondiaal

Leo Vroman en de aandachtseconomie

31 december 2011 door Marc van Oostendorp Reageer

Er is geen betere manier, vind ik, om het jaar af te sluiten dan met prachtige interview dat twee redacteuren van het prachtige tijdschrift Vooys hadden met de prachtige schrijver Leo  Vroman. (Ook in Trouw staat vandaag ook al een mooi interview, wat is hij toch interviewbaar! Je vraagt je af waarom hij niet iedere week door iedere krant geïnterviewd wordt.)

Vroman, die de PC Hooftprijs kreeg negen jaar voordat Wim Kan zijn eerste tv-conference zou houden, is iemand die er geen genoeg van krijgt, iemand van wie nu al valt te voorzien dat over drie jaar, bij zijn honderdste verjaardag een bundel van minstens 1000 pagina’s zal verschijnen, hoewel al die gedichten nog geschreven moeten worden (na voltooiing van eerst nog een andere bundel).

Niemand is levendiger dan een levendige oude man of vrouw en geen levendige man of vrouw is levendiger dan Vroman. Volgens zijn geliefde Tineke vindt ze nog steeds iedere dag een gedicht op haar kussen. Die gedichten tonen bovendien, net als dit interview, een mateloze nieuwsgierigheid naar alles. Bijvoorbeeld naar rampen: “‘Je weet het nooit, eigenlijk, er kan toch nog iets gebeuren. Nog even, misschien zie ik de wereld nog wel vergaan. Ik ben een ‘disaster freak’, zegt Tineke, als er kans is op een tornado hier, kijk ik altijd of de batterijtjes van mijn camera nog goed zijn.”

In een aardig stuk in de boekenbijlage van NRC Handelsblad  (niet online) schreef Arjen Fortuin gisteren over de ‘aandachtseconomie’ die het literaire klimaat momenteel beheerst. In dat opzicht is Leo Vroman een schrijver van deze tijd, want in het interview toont hij ongegeneerd zijn grote verslaving aan aandacht. Een gedicht is pas af als hij het naar de redactie heeft gemaild en die redactie er bovendien een waarderend woord over gesproken heeft. “Goede recensies heb ik wel nodig, geloof ik.,” zegt hij tegen zijn interviewsters van Vooys. “Schrijf er maar gauw één.” Aan de andere kant zegt hij tegen Trouw: “Stel je voor dat ik de Nobelprijs zou krijgen, en dat ik dan helemaal naar Oslo moest, mij omkleden, naar zo’n diner…” Vooral die zorg om dat ‘omkleden’ is prachtig Vromaniaans.

Wat dat betreft is het jammer dat Vroman het weblog nooit heeft ontdekt. Het is waar dat je er ook het risico loopt op slechte reacties, maar eigenlijk had iemand bij zijn uitgever ervoor moeten zorgen dat er een mooie site was waar je iedere dag een nieuw gedicht van Vroman vond, en de mooiste positieve reacties van lezers op die gedichten.  Hopelijk komt het er nog van in 2012, er is nog tijd genoeg voor een vele jaren bloeiende site!

Delen:

  • Klik om af te drukken (Wordt in een nieuw venster geopend) Print
  • Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend) E-mail
  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend) Facebook
  • Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend) WhatsApp
  • Klik om te delen op Telegram (Wordt in een nieuw venster geopend) Telegram
  • Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend) LinkedIn

Vind ik leuk:

Vind-ik-leuk Aan het laden...

Gerelateerd

Categorie: Artikel Tags: 20e eeuw, Leo Vroman, letterkunde, poëzie

Lees Interacties

Laat een reactie achterReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Primaire Sidebar

Gedicht van de dag

Frans Buyle • Anders

Het was anders. De wind
was anders van toon.
Ik vroeg de weg: het kind
aarzelde ongewoon.

➔ Lees meer

Bekijk alle gedichten

  • Facebook
  • YouTube

Chris van Geel

BERICHT HOE WE ZITTEN

Adem zien te halen
is het enige en
kijken of er geen paard aan komt.
 

Bron: Het Zinrijk, 1971

➔ Bekijk hier alle citaten

Agenda

25 augustus 2025: Het Colloquium Neerlandicum 2025

25 augustus 2025: Het Colloquium Neerlandicum 2025

23 juni 2025

➔ Lees meer
19 september 2025: Laatzomer Conferentie NDN

19 september 2025: Laatzomer Conferentie NDN

22 juni 2025

➔ Lees meer
2 juli 2025: Boekpresentatie ‘Een nieuw geluid’

2 juli 2025: Boekpresentatie ‘Een nieuw geluid’

21 juni 2025

➔ Lees meer
➔ Bekijk alle agendapunten

Neerlandici vandaag

geboortedag
1934 Dirk Bakker
sterfdag
1991 Karel Meeuwesse
➔ Neerlandicikalender

Media

Hoe je taal maakt en hoe taal je raakt

Hoe je taal maakt en hoe taal je raakt

22 juni 2025 Door Redactie Neerlandistiek Reageer

➔ Lees meer
De structuur van wetenschappelijke artikelen

De structuur van wetenschappelijke artikelen

21 juni 2025 Door Marc van Oostendorp 1 Reactie

➔ Lees meer
Het culturele landschap van Frits van Oostrom

Het culturele landschap van Frits van Oostrom

19 juni 2025 Door Redactie Neerlandistiek Reageer

➔ Lees meer
➔ Bekijk alle video’s en podcasts

Footer

Elektronisch tijdschrift voor de Nederlandse taal en cultuur sinds 1992.

ISSN 0929-6514
Bijdragen zijn welkom op
redactie@neerlandistiek.nl
  • Homepage
  • E-books
  • Neerlandistische weblogs
  • Over Neerlandistiek
  • De archieven
  • Contact
  • Facebook
  • YouTube

Inschrijven voor de Dagpost

Controleer je inbox of spammap om je abonnement te bevestigen.

Copyright © 2025 · Magazine Pro on Genesis Framework · WordPress · Log in

  • Homepage
  • Categorie
    • Voor de klas
    • Vertelcultuur
    • Naamkunde
  • Archief
    • 10 jaar taalcanon
    • 100 jaar Willem Frederik Hermans
  • E-books
  • Neerlandistische weblogs
  • Jong Neerlandistiek
  • Frisistyk
  • Mondiaal Neerlandistiek
  • Over Neerlandistiek
  • Contact
%d