Uit Steencirkels, de nieuwe bundel van Piet Gerbrandy.

Open

Strijk met ons neer aan water
                         grijs en ledig.
De banken staan er nog
            maar de bar is gesloten.

De laatste muzikanten zijn vertrokken.
Zwermen spreeuwen zwieren zich al gereed.

We denken dat er straks een schip zal komen
         maar weten niet hoe laat
              of waar naartoe.
Dat valt niet onder onze competentie.

Kom. Zingen wij een allerlaatste lied.

‘De lucht is van de wolken en de meeuwen.
         Wij blijven aan de grond en halen adem.
De zee behoort aan vissen toe en wieren.
         Wij koelen af in water dat ons wiegt.
Het vuur is van de stammen en de vlammen.
         Wij warmen ons aan lijven die ontbinden.
Het land is van de aarde. Niet van ons.’

Piet Gerbrandy (1958)
uit: Steencirkels (2017)

• Piet Gerbrandy: kb • dbnl • wikipedia • atlas contact • voorproefje • bespreking
• Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.