---

• Peggy Verzett is een van de dichters in het allerlaatste nummer van Tortuca.

Ik ben het gras en lig in de zon

en sta op het punt om
een zonsopgang op te slaan onder 4 tiktakpoten (zo’n kwartet)
kniel als niemand ziet lig ik op het geduld van een anoniem kanaal
hoe m’n liggende duur lijkt uitgestald maar
drijft in niets, geen onderwerpen, in te vullen water
zo nietig
kniel ik voor doden en ongeborenen, bewaren

m’n zelfportret draagt een mand
op de plek van de mond
een briesje ontvreemd
ik lijk niet op een spreker, verberg niet de woorden
Gobi woestijn is Gobi is straaljager
en het fijne beraam zich dan pas tegen
de droge Erewoorden aan
de liggende anatomie die ik altijd bij me heb
ten geringste van een ervaring

hu hu de peluw sluit
hang dit gedeelte van ‘t gedicht als een briesje aan een spijker
rei rei ministers dragen regen op een speld
ieder grassprietje gehouden
aan ’n eigen drinkende gladde maag en
ree ree, zie: m’n overzichtelijke groene vlak doet
alsof er iets wacht, breng aan snel een vacht
met een poot
nu aan een instinct

Peggy Verzett (1958)

 

• Peggy Verzett: querido • website • dbnl
• Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.