• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst
Logo

Neerlandistiek

Online tijdschrift voor taal- en letterkundig onderzoek

  • Over Neerlandistiek
  • Contact
  • Homepage
  • Artikelen
  • Media
  • Jong Neerlandistiek
  • Frisistyk
  • Mondiaal

Buurmans gras is altijd groener

28 maart 2022 door Yfke de Jong Reageer

Spreekwoord van de week • “Buurmans gras is altijd groener”

Het lijkt altijd beter te gaan bij anderen

Illustratie: Yfke de Jong

Met het stralende zonnetje en de vrolijke lentesfeer zien we ook alle plantjes weer de grond uit schieten. En hoewel je misschien met trots een blik werpt op je eigen tuintje, kan het zomaar zijn dat je opmerkt dat het gras bij de ander nóg groener lijkt… 

Dan is het van belang dit spreekwoord goed te onthouden. Het wordt namelijk vaak kritisch gebruikt om mensen erop te wijzen dat ze hun situatie mogelijk onterecht vergelijken met die van anderen en er dan ontevreden over zijn. Je weet immers niet wat zich afspeelt in het leven van anderen. 

Opvallend is dat dit spreekwoord nog niet zo heel oud is. Het is pas sinds de 20e eeuw courant geworden (Van Dale), en het is ook niet te vinden in oude spreekwoordenboeken.
Maar de basis van het spreekwoord is te herleiden naar een uitspraak van de dichter Ovidius (43 v.Chr. – 17 na Chr.). Hij schreef: fertilior seges est alienis semper in agris, vicinumque pecus grandius uber habet. Oftewel: het gewas is altijd vruchtbaarder van de akker van een ander en het vee van de buren heeft grotere uiers. Ook zou Erasmus (~1466 – 1536) gebruik hebben gemaakt van een Latijns spreekwoord dat vertaald kan worden als: Het koren op andermans grond lijkt steeds vruchtbaarder en overvloediger dan de onze. De kern van het spreekwoord bestaat dus al een hele tijd, wat ook niet gek is gezien de menselijke gewoonte om onszelf met anderen te vergelijken. Maar de variant met gras is redelijk nieuw. 

En over variaties van het spreekwoord gesproken, alleen al in het Nederlands kent dit spreekwoord verschillende vormen. Zo zijn er de variaties Het gras is altijd groener bij de buren, Het gras is altijd groener aan de andere kant van de sloot, of Het gras is altijd groener aan de andere kant van de heuvel. Over deze laatste variant is overigens, net als bij eerder besproken spreekwoorden. ook een leuk liedje geschreven. 

Zelf ben ik het meest bekend met Het gras is altijd groener aan de overkant, maar opvallend genoeg komt deze variant helemaal niet zo veel voor en wordt hij ook niet besproken in spreekwoordenboeken. Maar dat valt mogelijk wel te verklaren. Ik weet namelijk nog precies waar ik dit spreekwoord voor het eerst hoorde! Namelijk in het Nederlandstalige openingsliedje van de tv-show As Told by Ginger. Waar je spreekwoorden wel allemaal niet kunt leren.
Nu ik het nummer opnieuw luister, merk ik op dat het spreekwoord er inderdaad in voorkomt, maar het de vorm aanneemt van een vrij directe vertaling van de Engelse variant: The grass is always greener on the other side. 

Want ja, ook dit spreekwoord komt niet enkel in het Nederlands voor, maar ook in andere talen.
Naast de eerder genoemde variant kent het Engels ook de langere variant The grass is always greener on the other side of the fence, iets wat ook wel bevestigd wordt door het vaak voorkomende beeld van koeien die hun hoofd onder een hek door steken in plaats van in hun eigen veld te grazen. En ook in het Zweeds komt het spreekwoord voor: Gräset är alltid grönare på andra sidan.
Het spreekwoord blijft zelfs niet bij de Westerse talen, want ook het Japans kent een spreekwoord met dezelfde opzet en betekenis: 隣の芝は青い, oftewel het gras hiernaast is groener. 

Ongeacht de taal, de grote les van dit spreekwoord blijft: hoewel het gras misschien groener lijkt bij een ander, is dit niet altijd het geval.
Mocht je blik toch vallen op een mooi groen perkje, herinner dan dat het beter is om dan snel naar huis te gaan en je eigen gras wat extra liefde te geven; zo kun je er zeker van zijn dat ook jouw gras zal gaan stralen. 

Delen:

  • Klik om af te drukken (Opent in een nieuw venster) Print
  • Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Opent in een nieuw venster) E-mail
  • Klik om te delen op Facebook (Opent in een nieuw venster) Facebook
  • Klik om te delen op WhatsApp (Opent in een nieuw venster) WhatsApp
  • Klik om te delen op Telegram (Opent in een nieuw venster) Telegram
  • Klik om op LinkedIn te delen (Opent in een nieuw venster) LinkedIn

Vind ik leuk:

Vind-ik-leuk Aan het laden...

Gerelateerd

Categorie: Jong, Zin van de week Tags: spreekwoord, spreekwoorden

Lees Interacties

Laat een reactie achterReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Primaire Sidebar

Openingszin van de week

Ik zag haar voor het eerst op een vroege decembermorgen.

De openingszin van deze week komt uit Dagen van glas (2023) van Eva Meijer. Het is een uitwerking van diens eerder verschenen novelle Haar vertrouwde gedaante (2021). Het boek vormt een collage van drie gezinsleden, moeder, vader en dochter, die zich alle drie niet echt thuis voelen. Hoewel de moeder de special van een filosofisch […]

➔ Lees meer
  • Facebook
  • YouTube

Thema's

#taalkunde
Ik zou dat niet pikken als ik jou was
De vervaagde grenzen van de neerlandistiek
“Taal kan iets doen met je moraal”
Wie schrijft, schrijft gelijk: mannelijke en vrouwelijke auteurs
Een koffietje doen
#letterkunde
Ik zag haar voor het eerst op een vroege decembermorgen.
Het besturen van een trekker is een daad van soevereiniteit.
Als schrijvers zichzelf voorlezen
Op de dag dat Minnie Panis voor de derde keer uit haar eigen leven verdween, stond de zon laag en de maan hoog aan de hemel.
Het was oud en nieuw, een uur na middernacht toen ik, een volwassen vent met een vaste baan en in een zelfgemaakt varkenspak aan de rand van een industriegebied in een sloot viel.
#recensie
De letteren op de planken
In Het paradijs van slapen kleurt Joost Oomen de dood hoopvol
Yara’s Wedding: een voorstelling die je bijblijft.
Verlies, liefde en leegte: De mitsukoshi troostbaby company
Zee nu: Een dystopische roman over zeespiegelstijging
#taalbeheersing
De discussie over de vlees-/vega-/plantaardige burger/schijf/disk
De vervaagde grenzen van de neerlandistiek
Wie schrijft, schrijft gelijk: mannelijke en vrouwelijke auteurs
Taalverandering in Duckstad: van 1952 tot 2025
Maar goed, een blog over maar goed
#toekomstinterview
‘Wij willen mensen het donker laten beleven’
‘Voor kinderen is een kerk een magische plek’
‘Bekijk tijdens je studie al wat er allemaal mogelijk is, wacht niet tot iets moet.’
‘Ik geloof er toch echt in, dat je iets moet kiezen waar je blij van wordt.’
‘Geniet van wat het vak je brengt. De neerlandistiek kan je naar zoveel plaatsen brengen, zowel letterlijk als figuurlijk.’
#wijzijnneerlandici
Kwaliteit boven kwantiteit?
Literatuur, natuur, insecticiden en het internet
Jong Neerlandistiek in gesprek: studenten over de grens
#wijzijnneerlandici: Jacques Klöters
“Aan het begin van de studie sprak ik nog geen Nederlands. Na drie jaar schreef ik een scriptie in het Nederlands.”
#voordeklas
24 paar ogen, een glimlach en een gereedschapskist
De vlucht naar Engelse literatuur, waardevol of schadelijk?
Later word ik dokter! Of juf! Of allebei!
Literatuur voor alle leeftijden
De ezelsbruggetjes in ons grammaticaonderwijs; kunnen we zonder?

Footer

Elektronisch tijdschrift voor de Nederlandse taal en cultuur sinds 1992.

ISSN 0929-6514
Bijdragen zijn welkom op
redactie@neerlandistiek.nl
  • Homepage
  • E-books
  • Neerlandistische weblogs
  • Over Neerlandistiek
  • De archieven
  • Contact
  • Facebook
  • YouTube

Copyright © 2025 · Magazine Pro on Genesis Framework · WordPress · Log in

  • Homepage
  • Categorie
    • Voor de klas
    • Vertelcultuur
    • Naamkunde
  • Archief
    • 10 jaar taalcanon
    • 100 jaar Willem Frederik Hermans
  • E-books
  • Neerlandistische weblogs
  • Jong Neerlandistiek
  • Frisistyk
  • Mondiaal Neerlandistiek
  • Over Neerlandistiek
  • Contact
 

Reacties laden....
 

    %d