Tot de derde klas van de middelbare school had ik nog nooit een roman aangeraakt. In 4 vwo stond Anne bij ons voor de klas: de leukste docente Nederlands ever. Haar enthousiasme voor boeken stak mij vrijwel meteen aan. Ze liet me zien dat literatuur helemaal niet iets ouds en stoffigs was, zoals ik doorgaans dacht. Boeken hoeven niet Reve-ish, Mulish-achtig, of Hermanserig te zijn, om van waarde te zijn: “Als je maar iets leest wat je aanspreekt en aansluit bij je eigen belevingswereld,” drukte ze ons regelmatig op het hart. Ondertussen zit ik in het eerste jaar van de bachelor Nederlandse taal en cultuur aan de Universiteit van Amsterdam, ben ik honderden romans verder en probeer ik, niet voor de klas, maar op sociale media, anderen aan te steken met het literaire-pleziervirus.
Leesplezier en het internet
Sociale platformen worden vaak gezien als de wrede vijand van het leesplezier: jongeren besteden veel te veel tijd op het internet, de spanningsboog verslechtert, interesses verschuiven. En ja: tuurlijk is dat allemaal waar! Maar waarom zou je the world wide web niet juist in je voordeel gebruiken om de Nederlandse literatuur weer een nieuw leven in te blazen? Sociale media zijn platformen waar je met een aantal kliks een flink publiek kunt bereiken: een veel groter publiek dan de dertig pubers die in een klaslokaal zitten. Daarom besloot ik in maart 2021 een bookstagram te starten, een Instagram-account toegewijd aan literatuur, om andere jongeren te laten zien dat de literaire wereld duizendmaal spannender en bruisender is dan gedacht.
10 maart 2021. De eerste post op mijn account, dat ik boekenjongen noemde. Een foto van mijn, toen nog redelijk schaars gevulde boekenkast. Erbij staat: ‘Instagram-debuut: superduper spannend. Ik ben 16 lentes jong, vwo-leerling in de vijfde klas en ik houd van boeken. Ook van veel andere dingen hoor, maar dit account gaat over boeken, zodat ik niet telkens mijn vrienden lastig hoef te vallen met mijn fanatisme.’ Een dag later volgde mijn eerste recensie. Ik gaf vijf sterren aan Wij zijn licht, Gerda Blees (ik sta hier nog steeds achter). In de vele posts die volgden recenseerde ik boeken die aansloten bij mijn dagelijks leven, en dus ook bij die van veel van mijn volgers. Boeken over jonge lhbtiqa+’ers, boeken over de impact van klimaatverandering op het dagelijks leven, boeken over racisme en discriminatie, over mentale problemen en, natuurlijk, over de liefde. Wat ik dus elke keer weer probeer duidelijk te maken aan de hand van mijn stukjes op Instagram: er is zoveel meer dan Het gouden ei, De aanslag en Nooit meer slapen! Literatuur kan nieuwe werelden openen, literatuur kan helen, inspireren, afleiden en hoop geven.
Contact met andere jongeren
Al na een paar weken kreeg ik een aantal leuke dm’s (privéberichtjes via Instagram): leeftijdsgenootjes die door mijn posts wel eens wilden proberen een roman te lezen, en vroegen of ik nog een aanrader had. Ook sprak ik jongeren die worstelden met hun identiteit en seksualiteit. Ik kon hen helpen door mijn eigen ervaringen te delen, maar vooral door een aantal prachtige en sterke romans aan te raden. Hoewel ik al die boeken natuurlijk niet zelf schreef, voelt het geweldig om de prachtige verhalen en boodschappen van auteurs verder te kunnen verspreiden. Dit soort berichten ontroeren mij keer op keer. Ik heb iets gevonden wat ik onwijs leuk vind, waar ik gepassioneerd over kan praten en schrijven én waar ik anderen mee kan inspireren. Aanschouw: de kracht van sociale platformen voor de literatuur.
Ik hoop dat ik nog een lange tijd mensen kan blijven inspireren met het schrijven over literatuur. Of dat over een aantal jaar, net als Anne, voor de klas is, als fanatieke bookstagrammer, als recensent of misschien wel als auteur, maakt niet uit. Het is goed zolang de boekenkast maar voller en voller wordt en de Nederlandstalige literatuur populairder en populairder.
Thijs Overpelt studeert Nederlandse taal en cultuur aan de UvA
Laat een reactie achter