Wie heeft het recht om een verhaal te vertellen? Door de wereld van fanfictie ontdekt Sibrich Wijnia (2001) in haar afstudeerfilm de nuances tussen de auteur, de lezer en de verhalenverteller en hoe dit reflecteert op hoe wij verhalen vertellen.
‘Bedoeld om te Delen’ is een afstudeerfilm van de Willem de Kooning Academie te Rotterdam. De film onderzoekt een fenomeen voornamelijk aanwezig op het internet genaamd ‘fanfictie’. De jonge filmmaker volgt de lezers, schrijvers en critici van deze beweging. Wat drijft hen om deze verhalen te vertellen? Wat is fanfictie eigenlijk? En wat kan fanfictie ons bieden wat niet te vinden is in traditioneel gepubliceerde verhalen? Met deze film gaat zij op zoek naar antwoorden op deze vragen en meer. Sibrich wil kritisch zijn op ons ‘makerschap’, op haar ‘makerschap’, om een taboe aan het licht te brengen waar sommigen zich nog niet bewust van zijn dat het bestaat.
Een taboe op het genre
Het is voor niemand een geheim. Het is moeilijk om een origineel verhaal te verzinnen. In de media zien we dit steeds vaker terugkomen door middel van ‘reboots’ en ‘prequels’ waar schijnbaar niemand om vroeg. Fanfictie biedt hier een uniek perspectief in omdat het iets is dat wordt gecreëerd als reactie op andere media, zonder zich voor te doen als iets nieuws.
En toch, zit er een soort taboe op fanfictie. Tijdens Sibrichs onderzoek is het moeilijk een jonge vrouw te vinden die is opgegroeid met het internet en nooit in contact is geweest met fanfictie. Voor velen was het de eerste plek waar ze in contact kwamen met seks, met romantiek, met hoe een relatie eruit kan zien. Velen vonden hier de eerste plek waar ze konden schrijven. Maar er zijn maar weinig die dit zullen toegeven. Het wordt behandeld als iets waarvoor je je moet schamen. Iets wat niet een werkelijke kunstvorm mag zijn, omdat het seksueel is, of onmogelijk, of simpelweg niet de regels volgt die wij in onze samenleving naleven. Hierdoor ontkennen wij ook het enorme talent dat hierin schuil gaat. Laten we daar nu eens licht op werpen en het taboe proberen te doorbreken.
Gezamenlijkheid lijkt het antwoord
Veel van Sibrichs werk komt voort uit een fascinatie voor een onderwerp, gevolgd door veel onderzoek. Deze film was niet anders. Na een jaar te hebben besteed aan haar culturele achtergrond begon ze te reflecteren op wat haar eigen verhalen waren. Zo kwam ze terug waar het allemaal begon, fanfictie. Het perfecte werk om haar afstudeerfilm om heen te bouwen. Maar er was nog een aspect dat om haar aandacht vroeg: de waarde die een gedeelde liefde in literatuur kan brengen. Zij vond haarzelf in gesprek met wildvreemden over hun eigen ‘geheime verhalen’. En het was daar dat Sibrich hetzelfde warme gevoel terugvond dat zij had toen ze voor het eerst begon met het lezen van fanfictie. In deze gezamenlijkheid zit een geluk dat zij wil vangen met de camera. Dat het allemaal samenkomt in verhalen vertellen is voor haar geen verrassing. Vrouwen hebben altijd al de rol aangenomen van de verhalenverteller; tijdens huishoudelijke taken of voor het slapen gaan aan hun kinderen. En voor het hoog houden van de normen en waarden die verhalen ons leren, staat de vrouw centraal. Dit zou ze graag willen tonen in een 2024 jasje waarin een volgende generatie een prachtige nieuwe manier heeft gevonden om verhalen te vertellen en door te geven.
Word onderdeel van ons verhaal
Om dit verhaal te kunnen vertellen heeft ze wel jouw hulp nodig! Om de film te bekostigen zijn Sibrich en haar team een crowdfunding gestart. Word onderdeel van haar verhaal en steun Sibrichs ode aan de verborgen kunst van fanfictie.
Laat een reactie achter