De openingszin van Luister van Sacha Bronwasser weet in één klap de kern van het boek te vatten: de roman, die een zorgvuldige opbouw bevat, draait voornamelijk om het te weten komen van nieuws. Indrukwekkende gebeurtenissen in Parijs, verteld vanuit verschillende perspectieven. Wie vertelt wat, en wie weet wat over wie? Alles hangt onherroepelijk met elkaar samen. Dankzij deze structuur is het dan ook een boek dat zich uitstekend leent voor een herlezing.
Luister, Sacha Bronwasser (2023)
Mijn herhaalde lectuur van deze roman stond in het teken van een heel andere thematiek (https://klassequaboeken.blogspot.com/2023/03/sacha-bronwasser-luister.html). Maar misschien begrijp ik niet goed wat Lotte Heerink met ‘nieuws’ bedoelt. Doordat ze de aandacht op de eerste zin van de roman richt, komt het accent mijns inziens te liggen op de gruwelijke, terroristische aanslagen in Parijs in oktober 2015. Dat was ooit nieuws, zij het al niet meer in de tijd van de vertelling, de tijd van het fictionele vertellen, die als onderdeel van de titel boven de eerste zin staat: ‘Parijs, september 2021’.
Ik ben overigens benieuwd wat het effect is als je de roman niet leest, maar ernaar luistert (no pun, er is een luister-editie), voorgelezen door Bronwasser zelf.